ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ
Άρχοντες καλημέρα σας αν είναι ορισμός σας
Δια να ιστορίσομεν Εις το αρχοντικό σας
Σήμερον πήγαινε ο Χριστός Στην πόλη Βηθανία
Εις προϋπάντησην Αυτού η Μάρθα και η Μαρία
Τους πόδας του προσκύνησαν με δάκρυα τους βρέχουν
Διδάσκαλον τον έλεγαν που αδερφό δεν έχουν
Αν ήσουν βέβαια εδώ Ο λυτρωτής του κόσμου
Χριστέ μου δεν θ ‘ απέθνησκε Λάζαρος αδερφός μου
Εις Βηθανίαν άγομεν τον τάφο να μου δείξεις
Κι όπως αυτόν εθέκατε οπως τον αναστήσω
Κι αφού στον τάφο έφτασε τοτε ο Χριστός δακρύζει
Κι ο Κύριος του σύμπαντος τον Άδη φοβεριζει
Φωνή μεγάλην έκραξε Λάζαρε δεύρον έξω
Κι ευθύς ανέστη ο Λάζαρος Και τον εβγάζουν έξω
Τέσσερις μέρες έκανε νεκρός στον Αδη κάτω
Αλλ’ ο Χριστός τον έγειρε καθώς να εκοιματο
Έπαψε θρήνος πορευθης στην Μάρθα και Μαρία
Και χάρηκε και ο λαός όλης της Βηθανίας
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ